Στον Φ.Σ. Μακεδονικό Κοζάνης μάθαμε να παλεύουμε, να σεβόμαστε και να αγαπάμε το ποδόσφαιρο. Δεν είμαστε από αυτούς που ψάχνουν δικαιολογίες. Όμως, υπάρχουν στιγμές που η σιωπή πονάει περισσότερο από τα ίδια τα λάθη μέσα στο γήπεδο.
Δεν θέλουμε να γίνουμε γραφικοί ούτε να διαμαρτυρόμαστε για τη διαιτησία κάθε εβδομάδα. Μα δεν γίνεται και να κάνουμε πως δεν βλέπουμε. Γιατί όταν οι κόποι, η προσπάθεια και η αγάπη μιας ολόκληρης ομάδας δεν αντιμετωπίζονται με το ίδιο μέτρο, τότε το παράπονο βγαίνει αληθινό και ανθρώπινο.
Πέρασαν και θα περάσουν ακόμα πολλοί διαιτητές από τα γήπεδα της ΕΠΣ Κοζάνης — άλλοι άφησαν η θα αφήσουν πίσω τους σεβασμό, άλλοι πίκρα. Έτσι θα γίνει και τώρα. Κάποτε όλοι θα φύγουν, και τότε ο κόσμος θα τους κρίνει για τη διαιτητική συμπεριφορά τους.
Οι ομάδες όμως, αυτές που παλεύουν με ιδρώτα, με μεράκι και με αγάπη, θα μείνουν. Γιατί το ποδόσφαιρο δεν είναι επάγγελμα για μας — είναι κομμάτι της ζωής μας. Και όσο θα υπάρχει αυτή η φλόγα, θα συνεχίζουμε να παλεύουμε μέσα στο γήπεδο, με αξιοπρέπεια, πίστη και καθαρή ψυχή.
Ο Μακεδονικός Κοζάνης θα συνεχίσει όπως πάντα: όρθιος, υπερήφανος και ενωμένος. Γιατί αγαπάμε το ποδόσφαιρο κι αυτό δε το σφυρίζει κανείς Γιατί αγαπάμε το ποδόσφαιρο — και αυτή η αγάπη δεν σβήνει, όσο κι αν κάποιες φορές μας πικραίνει.
Φ.Σ Μακεδονικός Κοζάνης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου